Τουρκικά drones από τα ελληνικά μυαλά

Πολλά έχουν γραφτεί για το τι έχει πετύχει η Τουρκία στον τομέα των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV). Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ο γαμπρός του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, μυήθηκε σε αυτή την τεχνολογία από έναν Έλληνα καθηγητή που διδάσκει σε διάσημο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και θεωρείται «γκουρού». Ο Μπαϊρακτάρ κατέχει ανώτερη θέση στην τουρκική πολεμική βιομηχανία και θεωρείται ο άνθρωπος που δημιούργησε το πρόγραμμα έρευνας και παραγωγής για μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα.

Προφανώς, δεν το γράφω για να κατηγορήσω έναν λαμπρό Έλληνα επιστήμονα που συνεργάστηκε με έναν Τούρκο φοιτητή πριν από 17 χρόνια. Αλλά το γράφω γιατί μου φαίνεται ηλίθιο και αυτοκτονικό που το ελληνικό κράτος δεν τον βρήκε και άλλους τέτοιους επιστήμονες που έχουν διαπρέψει, και δεν έχει ήδη ιδρύσει ένα τόσο εξαιρετικό πρόγραμμα παραγωγής στην Ελλάδα.

Ομολογώ ότι δεν το καταλαβαίνω. Όλοι έχουμε διαβάσει ότι ξεκίνησε μια πολύ καλή κοινή προσπάθεια από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και την Ελληνική Αεροδιαστημική Βιομηχανία (ΕΑΒ) για την κατασκευή του πρώτου ελληνικού drone, το οποίο θα είναι έτοιμο σε δύο χρόνια. Μια αξιέπαινη προσπάθεια που όλοι ελπίζουμε να φέρει αποτελέσματα. Όμως οι ανάγκες της χώρας είναι πιο επείγουσες. Αναγκαζόμαστε να νοικιάσουμε ή να αγοράσουμε drones ενώ η Τουρκία έχει εξειδικευμένες γνώσεις στην κατασκευή τους. Και υπάρχουν Έλληνες ειδικοί με απίστευτη τεχνογνωσία και εμπειρία που θα μπορούσαν να προσφέρουν έτοιμες λύσεις.

Πληρώνουμε την ανεμελιά, τη διαφθορά, τον συνδικαλισμό και την ανικανότητα της πολιτικής τάξης που οδήγησε την ελληνική αμυντική βιομηχανία στην κατάρρευση και την πλήρη μετατροπή της σε εταιρεία δημοσίου τομέα. Τα περίφημα offset έγιναν βίλες αντί να πηγαίνουν προς την έρευνα. Η συνεργασία των ενόπλων δυνάμεων με τα πανεπιστήμια ήταν ένα ταμπού που κανείς δεν μπορούσε να ξεπεράσει. Κανένας σοβαρός Έλληνας που εργάζεται στο εξωτερικό δεν θα έρθει να εργαστεί σε ένα περιβάλλον όπου αντί για την αξιοκρατία κυριαρχεί η μετριότητα και η δωροδοκία.

Ωστόσο, τώρα που ωριμάζουμε ως χώρα (ελπίζει κανείς), πρέπει και πάλι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς μπορούμε να συγκεντρώσουμε τα καλύτερα ελληνικά μυαλά της χώρας και της διασποράς, μαζί με ικανούς αξιωματούχους του δημόσιου τομέα και ιδιωτικών εταιρειών. χύστε την εικόνα που περιγράφεται παραπάνω και γίνετε περισσότερο σαν το Ισραήλ.

Ρώτησα πρόσφατα τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Pfizer, Albert Bourla, «Γιατί δεν μπορούμε να γίνουμε σαν το Ισραήλ;» Στην οποία απάντησε: «Είμαστε πολύ καλύτεροι σε πολλούς τομείς. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε τις άμεσες συνδέσεις και τις σχέσεις με τη διασπορά μας που έχει το Ισραήλ». Ακριβώς! Έτσι φτάνουμε στο σημείο να αγνοούμε τα κορυφαία μυαλά μας, τα οποία εκμεταλλεύεται ο διπλανός μας.

Πηγή: ekathimerini.com