
Πολλά έχουν γραφτεί για το τι έχει πετύχει η Τουρκία στον τομέα των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV). Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ο γαμπρός του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, μυήθηκε σε αυτή την τεχνολογία από έναν Έλληνα καθηγητή που διδάσκει σε διάσημο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και θεωρείται «γκουρού».
Ο Μπαϊρακτάρ κατέχει ανώτερη θέση στην τουρκική πολεμική βιομηχανία και θεωρείται ο άνθρωπος που δημιούργησε το πρόγραμμα έρευνας και παραγωγής για μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα.
Προφανώς, δεν αναφέρεται για να κατηγορήθεί ένας λαμπρος Έλληνας επιστήμονας που συνεργάστηκε με έναν Τούρκο φοιτητή πριν από 17 χρόνια. Φαίνεται ηλίθιο και αυτοκτονικό που το ελληνικό κράτος δεν τον βρήκε και άλλους τέτοιους επιστήμονες που έχουν διαπρέψει, και δεν έχει ήδη ιδρύσει ένα τόσο εξαιρετικό πρόγραμμα παραγωγής στην Ελλάδα.
Οι ανάγκες της χώρας είναι πιο επείγουσες. Αναγκαζόμαστε να νοικιάσουμε ή να αγοράσουμε drones ενώ η Τουρκία έχει εξειδικευμένες γνώσεις στην κατασκευή τους. Και υπάρχουν Έλληνες ειδικοί με απίστευτη τεχνογνωσία και εμπειρία που θα μπορούσαν να προσφέρουν έτοιμες λύσεις.
Υπήρχε όντως συνεργασία του Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ,με έναν Έλληνοαμερικάνο καθηγητή,που φοιτούσε σε αμερικανικό πανεπιστήμιο ο οποίος είναι ένας διακεκριμένος ερευνητής- καθηγητής στον τομέα των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV) και έχει αναπτύξει εξαιρετική φήμη στον τομέα της αεροναυτικής και της ρομποτικής.
Επισημαίνεται ότι ο Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ απέκτησε το πρώτο του πτυχίο στην στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια το 2004, όπου συνεργάστηκε με τον Έλληνα καθηγητή Dr. George J. Pappas, που ήταν τότε Πρόεδρος του Τμήματος Electrical & Systems Engineering.
Στη συνέχεια, συνέχισε στο MIT (Master’s το 2006), υπό επίβλεψη των καθηγητών George Pappas και Eric Feron, και πραγματοποίησε το μεταπτυχιακό στον τομέα των UAVs. Αυτή η «εκπαίδευση» ήταν βασική για την κατανόηση και την ανάπτυξη των σύγχρονων τουρκικών UAVs που έχουν κερδίσει διεθνή σήμερα τη διεθνή αναγνώριση.
Αν και ο Dr. George J. Pappas δεν έχει άμεση σχέση με την κατασκευή των drones, οι γνώσεις και η καθοδήγησή του φαίνεται να επηρέασαν την κατεύθυνση που πήραν τα τουρκικά προγράμματα UAV. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει το πώς οι διεθνείς συνεργασίες, ακόμα και μεταξύ ατόμων από χώρες με εντελώς διαφορετική πολιτική ή στρατηγική, μπορούν να οδηγήσουν σε τεχνολογικά άλματα αλλά και ενδεχόμενες επιπτώσεις αυτών των συνεργασιών σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Πληρώνουμε την ανεμελιά, τη διαφθορά, τον συνδικαλισμό και την ανικανότητα της πολιτικής τάξης που οδήγησε την ελληνική αμυντική βιομηχανία στην κατάρρευση και την πλήρη μετατροπή της σε εταιρεία δημοσίου τομέα. Τα περίφημα offset έγιναν βίλες αντί να πηγαίνουν προς την έρευνα. Η συνεργασία των ενόπλων δυνάμεων με τα πανεπιστήμια ήταν ένα ταμπού που κανείς δεν μπορούσε να ξεπεράσει. Κανένας σοβαρός Έλληνας που εργάζεται στο εξωτερικό δεν θα έρθει να εργαστεί σε ένα περιβάλλον όπου αντί για την αξιοκρατία κυριαρχεί η μετριότητα και η δωροδοκία.
Ωστόσο, τώρα που ωριμάζουμε ως χώρα (ελπίζει κανείς), πρέπει και πάλι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς μπορούμε να συγκεντρώσουμε τα καλύτερα ελληνικά μυαλά της χώρας και της διασποράς, μαζί με ικανούς αξιωματούχους του δημόσιου τομέα και ιδιωτικών εταιρειών. χύστε την εικόνα που περιγράφεται παραπάνω και γίνετε περισσότερο σαν το Ισραήλ.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε τις άμεσες συνδέσεις και τις σχέσεις με τη διασπορά μας και φτάνουμε στο σημείο να αγνοούμε τα κορυφαία μυαλά μας, τα οποία εκμεταλλεύεται ο διπλανός μας.
Πηγή:en.m.wikipedia.org, Συντακτική Ομάδα Parousiaste
0 Σχόλια