Η «ειδική σχέση» ΗΠΑ-Ισραήλ παράγει εγκλήματα πολέμου

Υπάρχουν στη διεθνή αρένα μερικές «ειδικές σχέσεις» μεταξύ λαών ή/και κρατών που αποκτούν διαστάσεις «τοτέμ» : ισχυρές, ακλόνητες, σχεδόν ιερές.

Κάποτε τα τσουνάμι της Ιστορίας τις ανατρέπουν, όπως συνέβη με τις βαμμένες στο αίμα σχέσεις Γαλλίας-Γερμανίας (μην ξεχνάμε ότι το σύγχρονο γερμανικό κράτος ιδρύθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1871 στην Αίθουσα των Καθρεπτών στο κατειλημμένο Παλάτι των Βερσαλλιών) οι οποίες μετεξελίχτηκαν στον λεγόμενο «γαλλογερμανικό άξονα».

Κάποτε τις μισοσβήνουν καθώς περνούν τα χρόνια, παρόλο που παραμένουν σημείο αναφοράς στο φαντασιακό των εθνικιστών, όπως συμβαίνει με την «αδελφική σχέση» Ελλήνων-Σέρβων που σφυρηλατήθηκε στα ερείπια της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η φαντασιακή κόκκινη γραμμή της απλώνεται από τον Στέφανο Δουσάν (ορκίστηκε στις Σέρρες «τσάρος Σερβίας και Ρωμανίας» στις 16 Απριλίου 1346) μέχρι τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς της Σερβίας το 1999.

Η γενοκτονική πολιτική που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη θα ήταν αδύνατη χωρίς την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.



Ισραηλινοί εισβολείς επιδεικνύουν σημαία του κράτους τους στην κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας

Η «ειδική σχέση» ΗΠΑ-Ισραήλ αγνοεί προκλητικά το διεθνές δίκαιο και παράγει εγκλήματα πολέμου. Χρονολογείται τουλάχιστον από την αναγνώριση του νεοσύστατου Ισραήλ από τον πρόεδρο Χάρι Τρούμαν το 1948. Εδραιώθηκε στη δεκαετία του ‘60 υπό την κυβέρνηση του προέδρου Τζον Φ. Κένεντι, όταν εκρίθη απαραίτητη για την επιβίωση του Ισραήλ και το εβραϊκό κράτος αναβαθμίστηκε σε σημαντικό σύμμαχο των ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο. Ακολούθησαν λεόντειες στρατιωτικές και οικονομικές συμφωνίες καθώς η Ουάσιγκτον, με την επίδραση του αμερικανοεβραϊκού λόμπι, όρισε το Ισραήλ ως υπ’αριθμόν ένα σύμμαχό της εκτός ΝΑΤΟ.

Δεν υπάρχει σαφής συμφωνία που να περιγράφει τι ακριβώς κάνει τη σχέση ΗΠΑ-Ισραήλ διαφορετική από όλες τις άλλες.

Και ορισμένοι αναλυτές, όπως ο βετεράνος Αμερικανοεβραίος δημοσιογράφος και συγγραφέας Ντέιβιντ Ρόθκοπφ, εκτιμούν ότι δεν είναι πλέον προς το αμοιβαίο συμφέρον των δύο κρατών, ούτε προάγει την παγκόσμια ειρήνη.



Ο αναλυτής διεθνών θεμάτων και συγγραφέας Ντέιβιντ Ρόθκοπφ, παιδί επιζώντων του Ολοκαυτώματος

«Η λογική «Κάνε ό,τι πρέπει, αλλά τέλειωνέ το γρήγορα» ήταν το πραγματικά ασυνήθιστο στοιχείο αυτής της ειδικής σχέσης, σε συντονισμό με την προθυμία της Αμερικής να χρησιμοποιήσει την επιρροή της στον ΟΗΕ και σε άλλους πολυμερείς θεσμούς για να ασκήσει βέτο ή να μπλοκάρει πρωτοβουλίες που στόχευαν το Ισραήλ ή το οδηγούσαν σε δικαστική λογοδοσία» γράφει ο Ρόθκοπφ σε πρόσφατο άρθρο του στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ».

Οι καιροί έχουν αλλάξει ριζικά, λέει. Και εξηγεί:

– Το Ισραήλ δεν είναι πλέον το νεοσύστατο κράτος των διασωθέντων από το Ολοκαύτωμα. Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε. Οι ΗΠΑ έφεραν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» στο επίκεντρο της πολιτικής εθνικής ασφάλειας. Άλλοι σταθεροί εταίροι έχουν αναδειχθεί ως κλειδί για τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, ιδίως τα συντηρητικά μοναρχικά καθεστώτα του Περσικού Κόλπου.

– Το Ισραήλ δεν είναι πλέον ο Δαβίδ της περιοχής που επιδιώκει να προστατευτεί από τους γειτονικούς Γολιάθ. Αντίθετα, αναγνωρίζεται ευρέως ως η πιο ισχυρή χώρα στη γειτονιά του και θεωρείται από πολλούς «νταής» και αποσταθεροποιητική δύναμη. Η δημοσκοπική πτώση της υποστήριξης προς το Ισραήλ εντός των ΗΠΑ, ιδίως μεταξύ των νέων, αντικατοπτρίζει αυτή την πραγματικότητα.

– Οι δύο χώρες έχουν αποκλίνει σε ζητήματα αξιών. To Ισραήλ δεν ήταν ποτέ φιλικό για τους Παλαιστίνιους στα κατεχόμενα εδάφη, αλλά οι νόμοι που ψηφίστηκαν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Νετανιάχου έχουν υπονομεύσει περαιτέρω την (ψευδ)αίσθηση του Ισραήλ ότι είναι δημοκρατία. Από την υπονόμευση της δικαστικής εξουσίας έως τον υποβιβασμό των Ισραηλινών αράβων (περίπου 2,1 εκατομμύρια άραβες έχουν ισραηλινή υπηκοότητα) σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

– Οι παράνομοι εβραϊκοί οικισμοί, η αρπαγή εδαφών και η βία στα κατεχόμενα αποτελούν σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου.



Καθημερινή σκηνή από τον Οκτώβριο του 2023 στα μισοκατεστραμμένα από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς νοσοκομεία της Γάζας

«Ενώ η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ μετά την αιματηρή επιδρομή της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023 ήταν εύλογη, η φύση της «ειδικής σχέσης» πυροδότησε τις ισραηλινές φρικαλεότητες που ακολούθησαν» γράφει ο Ντέιβιντ Ρόθκοπφ.

Και προσθέτει: «Αν οι ΗΠΑ, είτε υπό τον Τζο Μπάιντεν, είτε υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, είχαν αντιδράσει στη σφαγή και την τερατώδη μεταχείριση των Παλαιστινίων με τρόπους που συνάδουν με τα εθνικά μας συμφέροντα στη Μέση Ανατολή και με το διεθνές δίκαιο, θα είχαμε συμβάλλει στο να σταματήσουμε το Ισραήλ. Η φήμη και των δύο κρατών έχει πληγεί σοβαρά. Αλλά χειρότερες είναι οι ανθρώπινες συνέπειες της γενοκτονίας που ξεκίνησε η κυβέρνηση Νετανιάχου με αμερικανικά όπλα, οικονομική βοήθεια και διπλωματική κάλυψη»

Είναι απίθανο, κατά τον Ρόθκοπφ, ο Τραμπ να αντιστρέψει την τυφλή, αντανακλαστική υποστήριξη στις καταχρήσεις της κυβέρνησης Νετανιάχου. Αυτό «δημιουργεί μόνο μια πιο πειστική επιχειρηματολογία για την επόμενη κυβέρνηση της Ουάσιγκτον να προβεί σε μια συνολική επανεκτίμηση της «ειδικής σχέσης» της Αμερικής με το Ισραήλ».

Πηγή:neostrategy.gr