Πηγές κάνουν λόγο για 350.000 εθελοντές που πολέμησαν στο πλευρό των Ναζί.
Οι βασικές δυνάμεις του Άξονα και οι σύμμαχοί τους. Όπως είναι γνωστό, οι βασικές δυνάμεις του Άξονα ήταν η Γερμανία, η Ιταλία και η Ιαπωνία. Σύμμαχοι των τριών χωρών ήταν, επίσημα, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία, η Φινλανδία, το ανεξάρτητο κράτος της Κροατίας που διαχωρίστηκε από την υπόλοιπη Γιουγκοσλαβία από το 1941 έως το 1945, οπότε έγινε πάλι μία από τις ομόσπονδες δημοκρατίες της, υπό τον Κροάτη Τίτο. Τέλος, υπήρξαν και δύο ασιατικά κράτη που αποτελούσαν, επίσημα, συμμάχους των Γερμανών. Ήταν η Ταϊλάνδη (Σιάμ ως το 1939) και η Μπούρμα, τότε, Βιρμανία έπειτα και Μιανμάρ σήμερα. Υπήρχαν όμως εκτός από τους παραπάνω και χιλιάδες εθελοντές που εντάχθηκαν στις γερμανικές δυνάμεις και πολέμησαν με τους Ναζί. Αυτοί προέρχονταν από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Οι περισσότεροι όμως προέρχονταν από Δημοκρατίες της, τότε, Σοβιετικής Ένωσης. Θεωρώντας ότι οι Ναζί θα μπορούσαν να τους απελευθερώσουν από τον σοβιετικό ζυγό και το σταλινικό καθεστώς, πολλές χιλιάδες Ουκρανοί (κυρίως), Αρμένιοι, Αζέροι, Λιθουανοί, Λετονοί, Εσθονοί κ.ά. εντάχθηκαν στις τάξεις της Βέρμαχτ, είτε πολεμώντας εναντίον των Συμμάχων στα διάφορα μέτωπα, είτε σε βοηθητικές υπηρεσίες.
Ευρωπαίοι στη Βέρμαχτ
Οι Αλβανοί Μουσουλμάνοι στο πλευρό και των Γερμανών.
Μπορεί να φανεί παράξενο σε πολλούς και πολλές, αλλά εθελοντές από ευρωπαϊκές χώρες που είχαν κατακτηθεί με περίπατο από τους Γερμανούς εντάχθηκαν στη Βέρμαχτ, Βέλγοι, Τσέχοι, Ολλανδοί, Δανοί, Γάλλοι, Νορβηγοί, Πορτογάλοι (η χώρα τους ήταν ουδέτερη, αλλά παραχώρησε αεροδρόμια των Αζορών στους Συμμάχους όταν της ζητήθηκε, σε αντίθεση με την Τουρκία που αρνήθηκε, παρέμεινε «επιτήδειος ουδέτερος» και κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία περίπου τρεις μήνες πριν την πτώση του Βερολίνου, μαζί με την… Ουρουγουάη!), Σουηδοί και Ελβετοί! Υπήρχαν επίσης Βρετανοί και Ιρλανδοί που πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών! Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση Αλβανών Μουσουλμάνων, που πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών! Όπως είναι γνωστό και τεκμηριωμένο, οι Αλβανοί πολέμησαν στο πλευρό των Ιταλών, εναντίον των Ελλήνων το 1940-41, ως «Αλβανική Λεγεώνα». Αυτό δεν έγινε με το ζόρι και κάτω από ιταλικές πιέσεις όπως διατείνονται οι Αλβανοί, αλλά γιατί οι γείτονές μας στα βορειοδυτικά πίστευαν ότι θα επικρατήσουν εύκολα οι Ιταλοί και θα δώσουν και σ’ αυτούς ένα τμήμα της Ηπείρου (σίγουρα τη Θεσπρωτία και ίσως περιοχές του σημερινού νομού Ιωαννίνων). Πήραν όμως και αυτοί το μάθημά τους; Όπως οι Ιταλοί και οπισθοχώρησαν σε αλβανικά εδάφη.
Εκείνο που δεν είναι πολύ γνωστό είναι τι έγινε μετά τις 8 Σεπτεμβρίου 1943 όταν παραδόθηκε η Ιταλία στους Συμμάχους. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα, υπό τον Ενβέρ Χότζα είχε τον έλεγχο της Βόρειας Αλβανίας, ενώ το Εθνικό Μέτωπο (Balli Kombetar), υπό τους Αλί Κέλτσιρα και Μιντχάτ Φρασέρι είχε τον έλεγχο της Νότιας Αλβανίας. Τον Σεπτέμβριο του 1943 οι αντάρτες επιχείρησαν να καταλάβουν τα Τίρανα, αλλά Γερμανοί αλεξιπτωτιστές εισέβαλαν στην αλβανική πρωτεύουσα και την κυρίευσαν μετά από μάχη. Λίγο αργότερα η Γερμανική Ανώτατη Διοίκηση αναγνώρισε την ανεξαρτησία μιας Μεγάλης Αλβανίας, που θα περιλάμβανε το Κόσοβο, το δυτικό τμήμα της λεγόμενης «Βόρειας Μακεδονίας» το νότιο Μαυροβούνιο και το Πρέσεβο. Δημιουργήθηκε ένα Ανώτατο Συμβούλιο Αντιβασιλείας για να διοικεί τη χώρα. Στην κυβέρνηση συμμετείχαν πολλά μέλη του Μπάλι Κομπιτάρ. Αλβανοί συμμετείχαν επίσης στην 21η Ορεινή Μεραρχία Waffen των SS, Skanderbeg (1η Αλβανική). Τα Waffen SS ήταν ο ένοπλος βραχίονας του Γερμανικού Ναζιστικού Κόμματος που πολεμούσε παράλληλα με τη Βέρμαχτ, χωρίς όμως ν’ αποτελέσει επίσημο τμήμα της. Στις δίκες της Νυρεμβέργης, μετά τον Β’ ΠΠ, τα Waffen SS κηρύχθηκαν εγκληματική οργάνωση λόγω της εμπλοκής τους σε σημαντικό βαθμό σε εγκλήματα πολέμου, αλλά και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Δύο στρατιώτες που εγκατέλειψαν τον Σοβιετικό Στρατό και εντάχθηκαν στη Χίβι
Το όνομά της η Μεραρχία Skanderbeg, το έλαβε από τον Γεώργιο Καστριώτη (Σκεντέρμπεη), εθνικό ήρωα των Αλβανών. Η Μεραρχία έφτασε σε μέγιστο αριθμό ανδρών τους 6.000-6.500. Βασικός πυρήνας της Μεραρχίας ήταν Αλβανοί Μουσουλμάνοι και Καθολικοί και επίσης Γερμανοί και Γιουγκοσλάβοι φιλοναζί, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί.
Άνδρες του Balli Kombetar
Η Μεραρχία «διακρίθηκε» κυρίως για λεηλασίες και βιασμούς σε βάρος σερβικών πληθυσμών, παρά για τη συμμετοχή της σε πολεμικές επιχειρήσεις. Τον Μάιο του 1944 άνδρες της συνέλαβαν 281 Εβραίους στην Πρίστινα του Κοσόβου και τους παρέδωσαν στους Γερμανούς. Αυτοί τους μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν – Μπέλσεν, όπου πολλοί πέθαναν. Πάντως, η Αλβανία είναι η μόνη χώρα που μετά το τέλος του Β’ ΠΠ είχε περισσότερους Εβραίους απ’ ό,τι πριν από αυτόν. Αρνήθηκε να παραδώσει στους Ναζί τον εβραϊκό πληθυσμό της, έδωσε στους Εβραίους της χώρας πλαστά έγγραφα και τους διασκόρπισε στον υπόλοιπο αλβανικό πληθυσμό. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια γι’ αυτό στη γειτονική χώρα. Η Αλβανία απελευθερώθηκε πλήρως στις 29 Νοεμβρίου 1944. Το πώς κατάφερε βέβαια να βρεθεί στην πλευρά των νικητών του Β’ ΠΠ και να μην χάσει εδάφη αποτελεί ερώτημα. Οι χειρισμοί του Ενβέρ Χότζα, η ένταξή της χώρας του στο ανατολικό μπλοκ, σε συνδυασμό με την ανικανότητα και την ασυνεννοησία των Ελλήνων πολιτικών και, κυρίως, λόγω του Εμφυλίου Πολέμου, όπου η Αλβανία βοήθησε απροκάλυπτα τον ΔΣΕ ήταν ανασταλτικοί παράγοντες στο να δοθεί στη χώρα μας η Βόρεια Ήπειρος…
Η «Μπλε Μεραρχία» των φρανκικών ΙσπανώνΞεχωριστή περίπτωση αποτελούν οι Ισπανοί οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών, συγκροτώντας τη λεγόμενη 250η Μεραρχία Πεζικού, γνωστότερη ως «Μπλε Μεραρχία» («Division Azul» στα ισπανικά, «Blaue Division» στα Γερμανικά, «Blue Division» στα Αγγλικά). Όπως είναι γνωστό, ο δικτάτορας Φράνκο κατέλαβε την εξουσία στην Ισπανία μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο στη χώρα του (1936-1939), με τη βοήθεια και των χιτλερικών και των φασιστών του Μουσολίνι. Στη διάρκεια του Β’ ΠΠ, η Ισπανία ήταν τυπικά ουδέτερη, ουσιαστικά όμως ήταν φιλική προς τις δυνάμεις του Άξονα. Μετά τις γερμανικές πιέσεις, ο Φράνκο έδωσε την άδεια να συγκροτηθεί μια Μεραρχία αποτελούμενη κατά βάση από Φαλαγγίτες, άνδρες του FET, του κόμματος του Φράνκο και εθελοντές Ισπανούς στρατιώτες. Η αρχική δύναμη της Μεραρχίας ήταν 18.373 άνδρες. Από το 1941 έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο. Οι Ισπανοί διακρίθηκαν ιδιαίτερα, μάλιστα τιμήθηκαν από τον Χίτλερ που χαρακτήρισε την «Μπλε Μεραρχία» ως εφάμιλλη των καλύτερων γερμανικών μεραρχιών. Ως το 1943 οπότε η «Μπλε Μεραρχία» διαλύθηκε είχαν ενταχθεί σε αυτή περισσότεροι από 45.000 Ισπανοί. 3.000 από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ στην πατρίδα τους…
Σοβιετικοί εθελοντές στη Βέρμαχτ.Όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου περισσότεροι απ’ όλους τους εθελοντές της Βέρμαχτ ήταν αυτοί που προέρχονταν από τις Δημοκρατίες της τότε ΕΣΣΔ και οι οποίοι δεν μπορούσαν να υπομείνουν το σταλινικό καθεστώς. Θυμίζουμε ότι η δεκαετία του 1930 σημαδεύτηκε από τον μεγάλο λιμό της Ουκρανίας, τις δίκες της Μόσχας, τις εκτελέσεις όχι μόνο αντιφρονούντων, αλλά και υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών που έπεφταν σε δυσμένεια και τέλος την εξορία στα γκουλάγκ, όσων θεωρούνταν αντίθετοι με το σταλινικό καθεστώς. Ας δούμε περιληπτικά τους σχηματισμούς που αποτελούνταν από Σοβιετικούς πολίτες οι οποίοι εντάχθηκαν στη Βέρμαχτ και θα επανέλθουμε με περισσότερα στοιχεία.
O διαβόητος-μουφτής-της-Ιερουσαλήμ-Amin-el-Husseini,-σε-συνάντησή-του-με-Αζέρους-μαχητές
Εκείνο που δεν είναι πολύ γνωστό είναι τι έγινε μετά τις 8 Σεπτεμβρίου 1943 όταν παραδόθηκε η Ιταλία στους Συμμάχους. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα, υπό τον Ενβέρ Χότζα είχε τον έλεγχο της Βόρειας Αλβανίας, ενώ το Εθνικό Μέτωπο (Balli Kombetar), υπό τους Αλί Κέλτσιρα και Μιντχάτ Φρασέρι είχε τον έλεγχο της Νότιας Αλβανίας. Τον Σεπτέμβριο του 1943 οι αντάρτες επιχείρησαν να καταλάβουν τα Τίρανα, αλλά Γερμανοί αλεξιπτωτιστές εισέβαλαν στην αλβανική πρωτεύουσα και την κυρίευσαν μετά από μάχη. Λίγο αργότερα η Γερμανική Ανώτατη Διοίκηση αναγνώρισε την ανεξαρτησία μιας Μεγάλης Αλβανίας, που θα περιλάμβανε το Κόσοβο, το δυτικό τμήμα της λεγόμενης «Βόρειας Μακεδονίας» το νότιο Μαυροβούνιο και το Πρέσεβο. Δημιουργήθηκε ένα Ανώτατο Συμβούλιο Αντιβασιλείας για να διοικεί τη χώρα. Στην κυβέρνηση συμμετείχαν πολλά μέλη του Μπάλι Κομπιτάρ. Αλβανοί συμμετείχαν επίσης στην 21η Ορεινή Μεραρχία Waffen των SS, Skanderbeg (1η Αλβανική). Τα Waffen SS ήταν ο ένοπλος βραχίονας του Γερμανικού Ναζιστικού Κόμματος που πολεμούσε παράλληλα με τη Βέρμαχτ, χωρίς όμως ν’ αποτελέσει επίσημο τμήμα της. Στις δίκες της Νυρεμβέργης, μετά τον Β’ ΠΠ, τα Waffen SS κηρύχθηκαν εγκληματική οργάνωση λόγω της εμπλοκής τους σε σημαντικό βαθμό σε εγκλήματα πολέμου, αλλά και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Δύο στρατιώτες που εγκατέλειψαν τον Σοβιετικό Στρατό και εντάχθηκαν στη Χίβι
Το όνομά της η Μεραρχία Skanderbeg, το έλαβε από τον Γεώργιο Καστριώτη (Σκεντέρμπεη), εθνικό ήρωα των Αλβανών. Η Μεραρχία έφτασε σε μέγιστο αριθμό ανδρών τους 6.000-6.500. Βασικός πυρήνας της Μεραρχίας ήταν Αλβανοί Μουσουλμάνοι και Καθολικοί και επίσης Γερμανοί και Γιουγκοσλάβοι φιλοναζί, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί.
Άνδρες του Balli Kombetar
Η Μεραρχία «διακρίθηκε» κυρίως για λεηλασίες και βιασμούς σε βάρος σερβικών πληθυσμών, παρά για τη συμμετοχή της σε πολεμικές επιχειρήσεις. Τον Μάιο του 1944 άνδρες της συνέλαβαν 281 Εβραίους στην Πρίστινα του Κοσόβου και τους παρέδωσαν στους Γερμανούς. Αυτοί τους μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν – Μπέλσεν, όπου πολλοί πέθαναν. Πάντως, η Αλβανία είναι η μόνη χώρα που μετά το τέλος του Β’ ΠΠ είχε περισσότερους Εβραίους απ’ ό,τι πριν από αυτόν. Αρνήθηκε να παραδώσει στους Ναζί τον εβραϊκό πληθυσμό της, έδωσε στους Εβραίους της χώρας πλαστά έγγραφα και τους διασκόρπισε στον υπόλοιπο αλβανικό πληθυσμό. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια γι’ αυτό στη γειτονική χώρα. Η Αλβανία απελευθερώθηκε πλήρως στις 29 Νοεμβρίου 1944. Το πώς κατάφερε βέβαια να βρεθεί στην πλευρά των νικητών του Β’ ΠΠ και να μην χάσει εδάφη αποτελεί ερώτημα. Οι χειρισμοί του Ενβέρ Χότζα, η ένταξή της χώρας του στο ανατολικό μπλοκ, σε συνδυασμό με την ανικανότητα και την ασυνεννοησία των Ελλήνων πολιτικών και, κυρίως, λόγω του Εμφυλίου Πολέμου, όπου η Αλβανία βοήθησε απροκάλυπτα τον ΔΣΕ ήταν ανασταλτικοί παράγοντες στο να δοθεί στη χώρα μας η Βόρεια Ήπειρος…
Η «Μπλε Μεραρχία» των φρανκικών ΙσπανώνΞεχωριστή περίπτωση αποτελούν οι Ισπανοί οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών, συγκροτώντας τη λεγόμενη 250η Μεραρχία Πεζικού, γνωστότερη ως «Μπλε Μεραρχία» («Division Azul» στα ισπανικά, «Blaue Division» στα Γερμανικά, «Blue Division» στα Αγγλικά). Όπως είναι γνωστό, ο δικτάτορας Φράνκο κατέλαβε την εξουσία στην Ισπανία μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο στη χώρα του (1936-1939), με τη βοήθεια και των χιτλερικών και των φασιστών του Μουσολίνι. Στη διάρκεια του Β’ ΠΠ, η Ισπανία ήταν τυπικά ουδέτερη, ουσιαστικά όμως ήταν φιλική προς τις δυνάμεις του Άξονα. Μετά τις γερμανικές πιέσεις, ο Φράνκο έδωσε την άδεια να συγκροτηθεί μια Μεραρχία αποτελούμενη κατά βάση από Φαλαγγίτες, άνδρες του FET, του κόμματος του Φράνκο και εθελοντές Ισπανούς στρατιώτες. Η αρχική δύναμη της Μεραρχίας ήταν 18.373 άνδρες. Από το 1941 έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο. Οι Ισπανοί διακρίθηκαν ιδιαίτερα, μάλιστα τιμήθηκαν από τον Χίτλερ που χαρακτήρισε την «Μπλε Μεραρχία» ως εφάμιλλη των καλύτερων γερμανικών μεραρχιών. Ως το 1943 οπότε η «Μπλε Μεραρχία» διαλύθηκε είχαν ενταχθεί σε αυτή περισσότεροι από 45.000 Ισπανοί. 3.000 από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ στην πατρίδα τους…
Σοβιετικοί εθελοντές στη Βέρμαχτ.Όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου περισσότεροι απ’ όλους τους εθελοντές της Βέρμαχτ ήταν αυτοί που προέρχονταν από τις Δημοκρατίες της τότε ΕΣΣΔ και οι οποίοι δεν μπορούσαν να υπομείνουν το σταλινικό καθεστώς. Θυμίζουμε ότι η δεκαετία του 1930 σημαδεύτηκε από τον μεγάλο λιμό της Ουκρανίας, τις δίκες της Μόσχας, τις εκτελέσεις όχι μόνο αντιφρονούντων, αλλά και υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών που έπεφταν σε δυσμένεια και τέλος την εξορία στα γκουλάγκ, όσων θεωρούνταν αντίθετοι με το σταλινικό καθεστώς. Ας δούμε περιληπτικά τους σχηματισμούς που αποτελούνταν από Σοβιετικούς πολίτες οι οποίοι εντάχθηκαν στη Βέρμαχτ και θα επανέλθουμε με περισσότερα στοιχεία.
Armenian Legion (Αρμενική Λεγεώνα), αποτελούμενη κυρίως από Αρμένιους της ΕΣΣΔ. Ο Χίτλερ δεν τους εμπιστευόταν ιδιαίτερα, ενώ είχε αμφιβολίες για το αν ανήκουν στην Αρία φυλή!
Azerbaijani Legion (Αζερμπαϊτζανή Λεγεώνα), αποτελούμενη από Αζέρους. Συμμετείχε στη σφαγή 40.000 – 50.000 Πολωνών στη Βαρσοβία.
Georgian Legion (Γεωργιανή Λεγεώνα), από Γεωργιανούς πολίτες της ΕΣΣΔ. Τουλάχιστον 30.000 Γεωργιανοί υπηρέτησαν σ’ αυτή.
Hiwi, συντομογραφία της λέξης Hilfwilliger αποτελούμενη από Ρώσους πολίτες και αιχμαλώτους πολέμου.
XV SS Cossack Cavalry Corps, οι φημισμένοι Κοζάκοι ιππείς που πολέμησαν στο πλευρό των Ναζί.
Litakische Ban – Batailonen, αποτελούμενη από 2.500 – 3.000 Λιθουανούς που εντάχθηκαν στα βοηθητικά τάγματα της Βέρμαχτ.
Fatherland Defence Force, αποτελούμενη επίσης από Λιθουανούς. Η Δύναμη Άμυνας της Πατρίδας σχηματίστηκε προς το τέλος του Β’ ΠΠ, όταν τα σοβιετικά στρατεύματα πλησίαζαν τη χώρα της Βαλτικής.
Luftwaffe Legion Lettland, Μονάδα Αεροπορίας από Λετονούς πιλότους που εντάχθηκε στη Luftwaffe με αξιόλογη δράση.
Nachtigall Battalion (Τάγμα Nachtigall), αποτελούμενο από Ουκρανούς της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών.
Ostlegionen, Μονάδα αποτελούμενη κυρίως από Καυκάσιους.
Roland Battalion (Τάγμα Ρόλαντ), το οποίο το αποτελούσαν Πολωνοί πολίτες (της λεγόμενης Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας), ουκρανικής καταγωγής.
Russian Liberation Army (Ρωσικός Απελευθερωτικός Στρατός), Μονάδα αποτελούμενη από Ρώσους, με επικεφαλής τον σπουδαίο Στρατηγό Αντρέι Βλασόφ (δείτε και σχετικό άρθρο μας της 12/05/43.
Azerbaijani Legion (Αζερμπαϊτζανή Λεγεώνα), αποτελούμενη από Αζέρους. Συμμετείχε στη σφαγή 40.000 – 50.000 Πολωνών στη Βαρσοβία.
Georgian Legion (Γεωργιανή Λεγεώνα), από Γεωργιανούς πολίτες της ΕΣΣΔ. Τουλάχιστον 30.000 Γεωργιανοί υπηρέτησαν σ’ αυτή.
Hiwi, συντομογραφία της λέξης Hilfwilliger αποτελούμενη από Ρώσους πολίτες και αιχμαλώτους πολέμου.
XV SS Cossack Cavalry Corps, οι φημισμένοι Κοζάκοι ιππείς που πολέμησαν στο πλευρό των Ναζί.
Litakische Ban – Batailonen, αποτελούμενη από 2.500 – 3.000 Λιθουανούς που εντάχθηκαν στα βοηθητικά τάγματα της Βέρμαχτ.
Fatherland Defence Force, αποτελούμενη επίσης από Λιθουανούς. Η Δύναμη Άμυνας της Πατρίδας σχηματίστηκε προς το τέλος του Β’ ΠΠ, όταν τα σοβιετικά στρατεύματα πλησίαζαν τη χώρα της Βαλτικής.
Luftwaffe Legion Lettland, Μονάδα Αεροπορίας από Λετονούς πιλότους που εντάχθηκε στη Luftwaffe με αξιόλογη δράση.
Nachtigall Battalion (Τάγμα Nachtigall), αποτελούμενο από Ουκρανούς της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών.
Ostlegionen, Μονάδα αποτελούμενη κυρίως από Καυκάσιους.
Roland Battalion (Τάγμα Ρόλαντ), το οποίο το αποτελούσαν Πολωνοί πολίτες (της λεγόμενης Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας), ουκρανικής καταγωγής.
Russian Liberation Army (Ρωσικός Απελευθερωτικός Στρατός), Μονάδα αποτελούμενη από Ρώσους, με επικεφαλής τον σπουδαίο Στρατηγό Αντρέι Βλασόφ (δείτε και σχετικό άρθρο μας της 12/05/43.
Αντρέι Βλασόφ με άλλους Ρώσους, σε συνάντηση με τον Γκέμπελς το 1945
162nd Turkoman Division (162α Τουρκομανική Μεραρχία) που την αποτελούσαν κυρίως Αζέροι (5 μονάδες) και Τουρκεστανοί (6 μονάδες) Πεζικού και Πυροβολικού. Ανάμεσά τους υπήρχαν και αιχμάλωτοι πολέμου. Η 162α Μεραρχία έδρασε κυρίως στη Β. Ιταλία στα τέλη του 1943.
Ukrainian Liberation Army (Ουκρανικός Απελευθερωτικός Στρατός), αποτελούμενος κυρίως, από Ουκρανούς Εθνικιστές.
Και τέλος, Ukrainian National Army (Ουκρανικός Εθνικός Στρατός), που σχηματίστηκε στις 15 Απριλίου 1945 με διοικητή τον Ουκρανό Στρατηγό Pawlo Szantruk (1889-1979).
Επίλογος
162nd Turkoman Division (162α Τουρκομανική Μεραρχία) που την αποτελούσαν κυρίως Αζέροι (5 μονάδες) και Τουρκεστανοί (6 μονάδες) Πεζικού και Πυροβολικού. Ανάμεσά τους υπήρχαν και αιχμάλωτοι πολέμου. Η 162α Μεραρχία έδρασε κυρίως στη Β. Ιταλία στα τέλη του 1943.
Ukrainian Liberation Army (Ουκρανικός Απελευθερωτικός Στρατός), αποτελούμενος κυρίως, από Ουκρανούς Εθνικιστές.
Και τέλος, Ukrainian National Army (Ουκρανικός Εθνικός Στρατός), που σχηματίστηκε στις 15 Απριλίου 1945 με διοικητή τον Ουκρανό Στρατηγό Pawlo Szantruk (1889-1979).
Επίλογος
Πόσοι ήταν όμως όλοι αυτοί οι εθελοντές που πολέμησαν στο πλευρό των Ναζί; 350.000 αναφέρουν κάποιες πηγές, ενώ κάποιες άλλες ανεβάζουν τον αριθμό τους σε ένα εκατομμύριο, αριθμό μάλλον υπερβολικό. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση. Πάντως, οι ίδιοι οι Γερμανοί υπολόγιζαν ότι οι Ουκρανοί που πολεμούσαν διάσπαρτοι σε όλα τα μέτωπα στο πλευρό τους ήταν τουλάχιστον 180.000. Μπορεί στη χώρα μας να υπήρξαν συνεργάτες των Ναζί, δωσίλογοι κ.λπ., δεν υπάρχει όμως αναφορά για οργανωμένη ελληνική μονάδα που πολέμησε στο πλευρό των Γερμανών και δεν γνωρίζουμε, εμείς τουλάχιστον και μεμονωμένες περιπτώσεις Ελλήνων που εντάχθηκαν εθελοντικά στη Wehrmacht ή τα Waffen-SS.
Πηγή: protothema.gr
.gif)
.gif)
0 Σχόλια