Ένα από τα ιδιαίτερα τρωτά σημεία του ρωσικού στρατού είναι η έλλειψη μάχιμου προσωπικού. Το στρατεύσιμο προσωπικό των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων περιλαμβάνει δύο κατηγορίες: τους στρατεύσιμους οπλίτες (κληρωτούς), που στρατολογούνται δύο φορές ετησίως και τους επαγγελματίες οπλίτες, με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Να σημειώσουμε ότι, από το 2008, η Ρωσία έχει επικεντρωθεί με περιορισμένη επιτυχία στη στρατολόγηση των συμβασιούχων οπλιτών (επαγγελματιών), με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα μείγμα στρατεύσιμων και συμβασιούχων οπλιτών.
Η ρωσική νομοθεσία απαγορεύει στους στρατεύσιμους οπλίτες να μάχονται, εκτός εάν κηρυχτεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή εθνική στρατιωτική κινητοποίηση. Ως εκ τούτου, οι συμβασιούχοι στρατιώτες προορίζονται για τις μάχιμες μονάδες (αερομεταφερόμενες, Spetsnaz, αναγνώρισης, κτλ) και για την κάλυψη τεχνικών θέσεων, όπου απαιτούνται υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης και γνώσης. Από την πλευρά τους, οι κληρωτοί εκπαιδεύονται κυρίως στις μονάδες του τόπου καταγωγής τους, από συμβασιούχους στρατιώτες και αξιωματικούς, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το συμβασιούχο προσωπικό ζωτικής σημασίας, για τη συνολική ετοιμότητα του ρωσικού στρατού.
Κατά τη διάρκεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, οι σημαντικές ανθρώπινες απώλειες δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα επάνδρωσης του ρωσικού στρατού. Δεδομένου ότι η Ρωσία δηλώνει ότι η ρωσο-ουκρανική σύγκρουση είναι μια «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση» (και όχι πολεμική επιχείρηση), κατά την οποία απαγορεύεται η χρήση των κληρωτών, γίνεται αντιληπτό ότι οι ανθρώπινες απώλειες μπορούν να αντικατασταθούν μόνο με συμβασιούχο προσωπικό. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, περιορίζεται ιδιαίτερα ο αριθμός του διαθέσιμου προσωπικού, για την ενίσχυση των μάχιμων μονάδων.
Προκειμένου να επιλύσει το πρόβλημα της έλλειψης μάχιμων στρατιωτών, κατά τη διάρκεια της στρατολόγησης, η Ρωσία εφαρμόζει τα ακόλουθα:Πίεση στους στρατεύσιμους, προκειμένου να υπογράψουν ως συμβασιούχοι.
Προσφορά υψηλών μισθών και παροχή μπόνους για τους νέους συμβασιούχους στρατιώτες (περίπου τρεις έως πέντε φορές τον μέσο μισθό) και σε βραχυπρόθεσμη βάση (έξι μήνες).
Υποχρεωτική στρατολόγηση τουλάχιστον ενός τάγματος συμβασιούχων στρατιωτών ανά ρωσική ομοσπονδιακή περιφέρεια, με τα περισσότερα από αυτά τα τάγματα να αποτελούν τον πυρήνα του νεοσύστατου 3ου Σώματος Στρατού στο Μούλινο (ανατολικά της Μόσχας).
Υποχρεωτική στράτευση κατοίκων στις περιοχές Ντονέτσκ και Λουχάνσκ (δεν ανήκουν στη ρωσική επικράτεια και οι κάτοικοί τους δεν έχουν την προστασία, που παρέχεται στους Ρώσους στρατεύσιμους).
Αυξανόμενη εξάρτηση από Ιδιωτικές Στρατιωτικές Εταιρείες (Private Military Company – PMC), συμπεριλαμβανομένου του Ομίλου Wagner, για τη διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων, ειδικά στην περιοχή του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.
Πέραν αυτών, παρατηρητές σημειώνουν ότι αυτές οι τακτικές πρόσληψης έχουν άρει τους περιορισμούς ηλικίας και υγείας. Επιπλέον, η διάρκεια και το επίπεδο εκπαίδευσης για πολλές από αυτές τις νέες μονάδες δεν είναι αποσαφηνισμένα.
Στις 25 Αυγούστου 2022, ο Ρώσος πρόεδρος υπέγραψε ένα διάταγμα για την αύξηση του μεγέθους του ενεργού στρατού σε 1,15 εκατομμύρια (δηλαδή, αύξηση κατά 137.000).
Αν και το διάταγμα από μόνο του δεν επιλύει τα ζητήματα του ρωσικού στρατιωτικού προσωπικού, εντούτοις καταδεικνύει ως ένα βαθμό τον σχεδιασμό της ρωσικής κυβέρνησης για μια παρατεταμένη ρωσο-ουκρανική συγκρουσιακή κατάσταση.
Πηγή: Βασίλης Γιαννακόπουλος, γεωστρατηγικός αναλυτής, geostrategical@yahoo.gr
Να σημειώσουμε ότι, από το 2008, η Ρωσία έχει επικεντρωθεί με περιορισμένη επιτυχία στη στρατολόγηση των συμβασιούχων οπλιτών (επαγγελματιών), με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα μείγμα στρατεύσιμων και συμβασιούχων οπλιτών.
Η ρωσική νομοθεσία απαγορεύει στους στρατεύσιμους οπλίτες να μάχονται, εκτός εάν κηρυχτεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή εθνική στρατιωτική κινητοποίηση. Ως εκ τούτου, οι συμβασιούχοι στρατιώτες προορίζονται για τις μάχιμες μονάδες (αερομεταφερόμενες, Spetsnaz, αναγνώρισης, κτλ) και για την κάλυψη τεχνικών θέσεων, όπου απαιτούνται υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης και γνώσης. Από την πλευρά τους, οι κληρωτοί εκπαιδεύονται κυρίως στις μονάδες του τόπου καταγωγής τους, από συμβασιούχους στρατιώτες και αξιωματικούς, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το συμβασιούχο προσωπικό ζωτικής σημασίας, για τη συνολική ετοιμότητα του ρωσικού στρατού.
Κατά τη διάρκεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, οι σημαντικές ανθρώπινες απώλειες δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα επάνδρωσης του ρωσικού στρατού. Δεδομένου ότι η Ρωσία δηλώνει ότι η ρωσο-ουκρανική σύγκρουση είναι μια «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση» (και όχι πολεμική επιχείρηση), κατά την οποία απαγορεύεται η χρήση των κληρωτών, γίνεται αντιληπτό ότι οι ανθρώπινες απώλειες μπορούν να αντικατασταθούν μόνο με συμβασιούχο προσωπικό. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, περιορίζεται ιδιαίτερα ο αριθμός του διαθέσιμου προσωπικού, για την ενίσχυση των μάχιμων μονάδων.
Προκειμένου να επιλύσει το πρόβλημα της έλλειψης μάχιμων στρατιωτών, κατά τη διάρκεια της στρατολόγησης, η Ρωσία εφαρμόζει τα ακόλουθα:Πίεση στους στρατεύσιμους, προκειμένου να υπογράψουν ως συμβασιούχοι.
Προσφορά υψηλών μισθών και παροχή μπόνους για τους νέους συμβασιούχους στρατιώτες (περίπου τρεις έως πέντε φορές τον μέσο μισθό) και σε βραχυπρόθεσμη βάση (έξι μήνες).
Υποχρεωτική στρατολόγηση τουλάχιστον ενός τάγματος συμβασιούχων στρατιωτών ανά ρωσική ομοσπονδιακή περιφέρεια, με τα περισσότερα από αυτά τα τάγματα να αποτελούν τον πυρήνα του νεοσύστατου 3ου Σώματος Στρατού στο Μούλινο (ανατολικά της Μόσχας).
Υποχρεωτική στράτευση κατοίκων στις περιοχές Ντονέτσκ και Λουχάνσκ (δεν ανήκουν στη ρωσική επικράτεια και οι κάτοικοί τους δεν έχουν την προστασία, που παρέχεται στους Ρώσους στρατεύσιμους).
Αυξανόμενη εξάρτηση από Ιδιωτικές Στρατιωτικές Εταιρείες (Private Military Company – PMC), συμπεριλαμβανομένου του Ομίλου Wagner, για τη διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων, ειδικά στην περιοχή του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.
Πέραν αυτών, παρατηρητές σημειώνουν ότι αυτές οι τακτικές πρόσληψης έχουν άρει τους περιορισμούς ηλικίας και υγείας. Επιπλέον, η διάρκεια και το επίπεδο εκπαίδευσης για πολλές από αυτές τις νέες μονάδες δεν είναι αποσαφηνισμένα.
Στις 25 Αυγούστου 2022, ο Ρώσος πρόεδρος υπέγραψε ένα διάταγμα για την αύξηση του μεγέθους του ενεργού στρατού σε 1,15 εκατομμύρια (δηλαδή, αύξηση κατά 137.000).
Αν και το διάταγμα από μόνο του δεν επιλύει τα ζητήματα του ρωσικού στρατιωτικού προσωπικού, εντούτοις καταδεικνύει ως ένα βαθμό τον σχεδιασμό της ρωσικής κυβέρνησης για μια παρατεταμένη ρωσο-ουκρανική συγκρουσιακή κατάσταση.
Πηγή: Βασίλης Γιαννακόπουλος, γεωστρατηγικός αναλυτής, geostrategical@yahoo.gr
.gif)
.gif)
0 Σχόλια