Μετά την Ουκρανία οι ΗΠΑ παίζουν με την φωτιά και στην Ταϊβάν

 

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Κίνα και οι ΗΠΑ είναι πλέον αντίπαλοι. Η αναμονή για δυτικοποίηση της Κίνας δεν είναι πλέον μια εύλογη στρατηγική. Δεν πιστεύω ότι η παγκόσμια κυριαρχία είναι μια κινεζική έννοια, αλλά θα μπορούσαν να γίνουν τόσο ισχυροί. Και αυτό δεν είναι προς το συμφέρον μας. Οι δύο υπερδυνάμεις έχουν μια ελάχιστη κοινή υποχρέωση να αποτρέψουν μια καταστροφική σύγκρουση. Αυτό είναι που με ανησυχεί βαθιά για το πού πάμε». (Χένρι Κίσινγκερ) 

Η επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν επιτείνει τις εντάσεις στον Ινδο-Ειρηνικό, με τις ΗΠΑ και την Κίνα να ενισχύουν τη στρατιωτική τους δύναμη γύρω από τα στενά της νήσου. Οι ΗΠΑ έστειλαν το αεροπλανοφόρο USS Ronald Reagan και την ομάδα κρούσης του προς τα διαφιλονικούμενα ύδατα. Το αεροπλανοφόρο συνοδεύεται από ένα αντιτορπιλικό και ένα καταδρομικό.

Εν μέσω εικασιών ότι η Κίνα μπορεί να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ταϊβάν, οι ΗΠΑ φέρονται να είναι επίσης προετοιμασμένες: Διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρουν πως και οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν μαχητικά αεροσκάφη, πλοία, μέσα επιτήρησης και άλλα στρατιωτικά συστήματα για να παρέχουν επικαλυπτόμενους δακτυλίους προστασίας για την Πελόζι.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει αλλάξει τον γεωπολιτικό προσανατολισμό των ΗΠΑ, αλλά δεν φαίνεται να έχει αλλάξει την πεποίθηση της Ουάσιγκτον, ότι η Κίνα είναι η μεγαλύτερη απειλή. Η εστίαση της Ουάσιγκτον στην Ευρώπη, λόγω Ουκρανίας, επιβραδύνει κάθε σοβαρή στρατηγική “στροφή” προς τον Ειρηνικό, επιτρέποντας στο Πεκίνο να εδραιώσει περαιτέρω την αναπτυσσόμενη εμπορική του (και όχι μόνο) κυριαρχία εκεί.

Συμμαχώντας με τη Ρωσία (και έτσι καλύπτοντας τις δικές της ανάγκες σε τρόφιμα και ενέργεια) και διατηρώντας παράλληλα δεσμούς με την Ευρώπη (μέσω της, επισήμως, ουδετερότητας του στον πόλεμο της Ουκρανίας) το Πεκίνο θα μπορούσε να αναδυθεί (όπως η Μόσχα μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ) με την παγκόσμια επιρροή του σημαντικά ενισχυμένη και τη γεωπολιτική θέση των ΗΠΑ σημαντικά εξασθενημένη.

Η προειδοποίηση Μακρόν

Στις αρχές του έτους, ο Εμμανουέλ Μακρόν διαπίστωνε το προφανές: Ότι η Κίνα αναδεικνύεται σε υπερδύναμη και με ενάργεια προειδοποίησε τις άλλες δυτικές δυνάμεις για την πίεση που ασκούσαν στη Μόσχα: «Κάνουμε μέγα λάθος διότι την ωθούμε σε συμμαχία με την Κίνα. Και αυτό βγαίνει τελείως έξω από τα συμφέροντα της Ευρώπης». Η δήλωσή του εκείνη αποκτά δραματική διάσταση, λόγω αυτών που έχουν μεσολαβήσει το τελευταίο διάστημα. Ενδεχομένως να είναι υπερβολικό να θεωρηθεί ως νέος ψυχρός πόλεμος, ο ολοένα και βαθύτερος ανταγωνισμός μεταξύ Κίνας και της Δύσης. Αναμφισβήτητα όμως η αμοιβαία δυσπιστία Κίνας-Δύσης βαθαίνει, στρατιωτικοποιείται και ενέχει θερμούς κινδύνους.

Η εξωτερική πολιτική του Τραμπ είχε επικεντρωθεί στον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η Κίνα και προφανώς σε μία υποθετική δεύτερη θητεία του δεν θα είχε γίνει ο πόλεμος στην Ουκρανία με τις καταστροφικές του συνέπειες και με τις παράπλευρες οικονομικές επιπτώσεις για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Οι ιέρακες του Πενταγώνου έθεσαν σαν πρώτο στόχο τη Ρωσία, ωθώντας την στην αγκαλιά του Πεκίνου και καθιστώντας πιο δύσκολη την αντιμετώπισή του “Δράκου”.

Στην περιοδεία του πάντως στην Ασία, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν φρόντισε να δείξει ότι η Κίνα είναι ο πρώτος και μεγάλος αντίπαλος και η πραγματική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Η πλειονότητα των αναλυτών θεωρεί ότι το κύριο πεδίο γεωπολιτικής, γεωστρατηγικής και οικονομικής σύγκρουσης θα είναι ο Ινδο-Ειρηνικός, υποδηλώνοντας το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον να ενισχύσει την αντι-κινεζική συμμαχία της στην περιοχή.

Η ουκρανική κρίση ασφαλώς και δημιουργεί συνειρμούς στο μυαλό του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ που αφορούν την επιθυμία του να ανακαταλάβει την Ταϊβάν, το αυτοδιοικούμενο νησί που αποσχίστηκε από την ηπειρωτική χώρα, μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Κίνας το 1945-49.

Φυσικά, οι συγκρίσεις ανάμεσα στην Ουκρανία και την Ταϊβάν είναι ανεδαφικές: Υπάρχουν πάρα πολλές διαφορές μεταξύ τους, καθώς πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικά γεωγραφικά πεδία.

Οι απροσδόκητα άμεσες και σκληρές κυρώσεις, ως απάντηση της Δύσης στη ρωσική εισβολή, σίγουρα προβληματίζουν τον Κινέζο πρόεδρο. Το ζητούμενο για τον Σι Τζινπίνγκ είναι τι είδους οικονομικά αντίποινα θα μπορούσε να περιμένει στο ενδεχόμενο επίθεσης στην Ταϊβάν και από αυτή την άποψη η Ουκρανία προσφέρει κάποιες απαντήσεις. Με 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, η οικονομία της Ρωσίας είναι λιγότερο από το ένα δέκατο του μεγέθους της οικονομίας της Κίνας.

Εάν τα δυτικά έθνη δεν μπορούν να αντέξουν τη αμφίδρομη επίπτωση των οικονομικών μέτρων για το Κρεμλίνο, τότε πώς θα αντέξουν τις συνέπειες των κυρώσεων στο κορυφαίο εξαγωγικό και εμπορικό έθνος του κόσμου; Υπάρχει βέβαια μία ειδοποιός διαφορά, που είναι η ενεργειακή εξάρτηση της Δύσης από τη Ρωσία, αλλά να σημειωθεί ότι οι μισές από τις γερμανικές εισαγωγές μαγνησίου και το 45% των εισαγωγών σπάνιων γαιών προέρχονται από την Κίνα, όπως δείχνει νέα μελέτη του Ινστιτούτου Ifo.

Τα μέταλλα χρησιμοποιούνται σε σημαντικές τεχνολογίες μέλλοντος όπως κυψέλες καυσίμου, ηλεκτροκινητήρες, ανεμογεννήτριες, ψηφιακή τεχνολογία και ρομπότ. Οι Κινέζοι γνωρίζουν ότι, εάν και όταν είναι έτοιμοι να καταλάβουν την Ταϊβάν, θα λάβουν παρόμοια απάντηση σε αυτή που λαμβάνει η Ρωσία για την Ουκρανία.

Διαβάστε Περισσότερα Εδώ